Hé, hé.
Zo voelde ik me een week geleden toen ik eindelijk het midden van mijn boek voorbij was. Ik durf te zeggen dat ik er zeker een maand, als het niet langer is, mee bezig ben geweest. Stukken weg, stukken erbij, zinnen veranderen, dan weer twijfels, weer stukken omdraaien en zo ging ik maar door. Het zal je niks verbazen dat ik op een gegeven moment door de letters het verhaal niet meer zag. Niks klonk logisch, laat staan mooi. Na wat appjes om hulp heb ik mezelf uiteindelijk gedwongen om het voor nu te laten voor wat het is. Niets is nog definitief, ik kan er later nog steeds van alles in veranderen. Het hoeft nu nog niet perfect te zijn.
Alsof het een metafoor is voor mijn schrijfproces is het hoofdstuk waar ik mee verder kon een die alles in een stroomversnelling stuurt. Waar mijn karakters het zwaar te verduren krijgen, vlieg ik er juist doorheen. Er hoefde weinig aan te gebeuren qua editen. En het was spannend en las zo lekker weg dat ik op een gegeven moment stopte met schrijven en verder ging met lezen. Helemaal tot het eind. Het klinkt misschien stom, maar gaandeweg realiseerde ik me ineens weer dat ik echt een boek aan het schrijven ben, (technisch gezien heb ik hem al geschreven, maar gevoelsmatig is het nog lang niet af) en dat het echt aan het worden is zoals ik het in mijn hoofd heb. En dat voelt goed!
Om deze update af te sluiten wil ik nog een kort stukje met jullie delen uit het hoofdstuk waar ik mee bezig ben en weet je, laat ik daar bij deze een gewoonte van maken!
Hij trekt Walter, die tegen beter weten in blijft worstelen om los te komen, om de deur heen en duwt hem met een enorme klap op de motorkap van de auto. De bank onder me trilt. Carli slaat haar hand voor haar mond. Door de voorruit staar ik naar zijn verwrongen gezicht dat met zijn wang op het staal gedrukt ligt. Zijn samengeknepen ogen zijn vervuld van woede.
“Lya”
Het is Devan. Zijn smekende ogen wachten op me in de achteruitkijkspiegel.
“Lieg” zegt hij, “alsjeblieft”
Het is het laatste wat hij kan zeggen voor ook zijn deur open gaat.
