Ik vraag het me regelmatig af. Ben ik wel goed genoeg om een boek te kunnen schrijven?
Een journalistieke of andere schrijfvaardige achtergrond heb ik niet. Ik heb geen opleiding gevolgd, geen cursus gedaan. Mede daardoor staat mijn huidige draft ongetwijfeld vol schrijffouten, want d-tjes en t-jes, daar ben ik nou eenmaal niet zo heel erg bedreven in.
In de loop der jaren heb ik een Pinterest bord vol tips en tricks verzameld met artikelen zoals ‘how to write realistic dialogue’ en ‘must do’s for believable characters’, maar eigenlijk word ik er best wel onzeker van. Bij elke alinea die ik schrijf vraag ik me af of ik me wel voldoende aan de ‘regels’ houd. Zo werkt het natuurlijk niet. Je vraagt je tijdens het fietsen ook niet af hoe je je voeten op de pedalen moet zetten of hoe hard je moet duwen, je doet het gewoon. Er zullen altijd dagen zijn dat het zwaarder gaat, dat je meer tegenwind hebt en er geen einde aan lijkt te komen. Maar als je niet schrijft kom je ook niet vooruit.
Dan is er nog het advies om tijdens het schrijven evenveel te lezen, het liefst in je favoriete genre. Hoewel ik begrijp dat zoiets je kan inspireren hoor ik het stemmetje in mijn achterhoofd al fluisteren: “zo goed ben je bij lange na niet” Het helpt niet mee dat ik wat mijn creatieve uitspattingen betreft een ongelooflijke perfectionist ben. Het resultaat? Een soort mentaal gevecht. Ik weet precies wat ik wil zeggen, alleen hoe krijg ik dat zo goed mogelijk op papier? Hoe word zoals ik het wil? En wanneer ben ik tevreden?
Gelukkig ben ik niet de enige die worstelt met onzekerheden en vraagstukken als deze. Ik kwam erachter dat zelfs de beste schrijvers van de wereld die miljoenen boeken verkocht hebben hun eigen werk in eerste instantie afzichtelijk vonden. Dat geeft in iedere geval wat hoop 😉
Toch ben ik er ondanks alles van overtuigd dat jij en ik ook een goed boek kunnen schrijven. Natuurlijk moet je de Nederlandse taal goed beheersen, maar het hebben van een grote fantasie en verbeeldingskracht is net zo belangrijk. Je moet een dromer zijn, en een verteller. Je moet als het ware in het verhaal duiken en er niet meer uit kunnen komen. En dan? Dan ga je schrijven. Het zal nooit helemaal vanzelf gaan, en de onzekerheden blijven af en toe nog steeds de kop opsteken, maar als je je hart laat spreken kom je een heel eind.
