Pas geleden klikte ik via Pinterest op een link naar het artikel ‘Introverted and Intuitive? Why the Writing Rules Probably Don’t Work for You’ Het had zo een deel uit mijn biografie kunnen zijn! Ik deelde het op Instagram in mijn Stories en daar volgden zulke leuke en herkenbare reacties op dat ik besloot er een blog aan te wijden. Want wat is intuïtief schrijven nou eigenlijk? En waarom en hoe werkt dat voor mij?
“The intuitive writer does not think his story, he just writes it. To start writing, he just needs a spark, a vague idea, a sentence, a feeling, an intuition.”
Bron
Met de manier waarop ik mijn boeken schrijf – met mijn intuïtie als leidraad- voel ik me zo nu en dan wel eens een vreemde eend in de bijt. Ik maak geen uitgebreide karakter dossiers. Ik plak geen Post-its in chronologische volgorde van scenes op de muur. In mijn eerste versies verdeel ik het verhaal niet eens in hoofdstukken. (Ergens hoor ik nu wat enorm gestructureerde schrijvers collectief naar adem happen 😉)
Intuïtieve schrijvers, waar ik mezelf dus onder schaar, worden ook wel ‘pantsers’ genoemd. Ze schrijven zoals het verhaal in ze opkomt, leren de personages kennen terwijl ze schrijven, en de details komen pas in tweede of derde versies. Pantsers staan lijnrecht tegenover de Planners. Die schrijven hun plot helemaal uit, maken gedetailleerde karakterbeschrijvingen en een uitgebreide worldbuilding. Als ze weten dat ze er 30 dagen over moeten doen om een boek van 60.000 woorden te schrijven, hebben ze een veel duidelijker doel.
Persoonlijk krijg ik het benauwd bij het idee alleen al! Bij mij gaan dat soort cijfertjes en deadlines ten koste van mijn creativiteit. Laat mij maar schrijven op mijn eigen tempo, zonder me druk te hoeven maken om de wordcount.
“Writers who prefer intuition focus on theories, patterns, and connections. They start with the big picture, then zoom in on the details.”
Bron
Zo ben ik dus precies begonnen met het schrijven van Als de nacht eindigt: met die ‘big picture’ in de vorm van een ‘Wat als?’ vraag. Wat als je heel je leven in het donker opgroeit? Dat is in basis mijn plot geweest. Vervolgens ben ik dat gaan uitwerken: ik heb tientallen volgeschreven notitieboekjes met losse ideeën, zinnen, woorden, personages en landkaarten. Het verschil met de planner is dat het meeste daarvan pas in me opkwam nadat ik al begonnen was aan het boek.
“Most intuitive writers don’t work with a linear method, for one thing. Meaning they usually write in bits and pieces, all over the place, and then join them up later when they have enough information to put together the pattern.”
Bron
Voor mij is intuïtief schrijven vooral visueel ofwel; ik fantaseer heel veel. De scenes spelen zich als een film af in mijn hoofd en de truc – mijn truc – is om dat op een mooie manier op het papier over te brengen. Makkelijk is het trouwens niet. Je denkt misschien dat ik achter mijn laptop ga zitten en het verhaal zo heel intuïtief uit mijn mouw schud, maar helaas. Met mijn altijd sluimerende perfectionisme gaan er heel wat uren in zitten tot ik tevreden ben. Zo heb ik het middelste stuk van Als de nacht eindigt wel drie keer herschreven omdat het niet goed voelde. Misschien had ik dat kunnen voorkomen door het vooraf helemaal uit te stippelen, maar dat werkt dus niet voor mij. En geloof het of niet: uiteindelijk past het in elkaar als de stukjes van een puzzel.
“The intuitive writer is concerned with exploring the depth of
Bron. Their goal is to reveal a poetic image to the reader through the work. That doesn’t mean that the stories of intuitive writers don’t have plots, just that they’re not plot-driven.” an intuition
Zoals ik schrijf op mijn eigen gevoel vind ik het ook heel belangrijk dat er gevoel in mijn personages zit en dat hun verhaal meer betekent dan alleen de reis van begin naar eind. Noem het de dubbele laag of de moraal van het verhaal. Dat maakt het overigens niet minder spannend, want het plot van Als de nacht eindigt is er zeker een van actie en onverwachte wendingen.
De conclusie is dat intuïtief schrijven iets is wat lastig uit te leggen is, en daarom denk ik ook dat je het een ander niet kunt leren. Elke schrijver schrijft op zijn eigen manier en niets is fout of goed. Het belangrijkste om te onthouden is dat er geen regels zijn waar je je aan moet houden. Doe vooral waar jij je zelf goed bij voelt & schrijf dat boek! 🙂
