Zoals je in  een van mijn vorige blogs hebt kunnen lezen ligt op dit moment de YA novel ‘Eve’ van Anna Carey naast me op de bank. Ik heb ‘m al twee keer eerder uitgelezen en ook de afgelopen week was het weer fijn om te verdwalen in haar wereld.

Sixteen years after a deadly virus wiped out most of Earth’s population, the world is a perilous place. Eighteen-year-old Eve has never been beyond the heavily guarded perimeter of her school, where she and two hundred other orphaned girls have been promised a future as the teachers and artists of the New America. But the night before graduation, Eve learns the shocking truth about her school’s real purpose and the horrifying fate that awaits her.
Fleeing the only home she’s ever known, Eve sets off on a long, treacherous journey, searching for a place she can survive. Along the way she encounters Arden, her former rival from school, and Caleb, a rough, rebellious boy living in the wild. Separated from men her whole life, Eve has been taught to fear them, but Caleb slowly wins her trust… and her heart. He promises to protect her, but when soldiers begin hunting them, Eve must choose between true love and her life. (Bron: GoodReads)

Om heel eerlijk te zijn; de eerste keer dat ik Eve las maakte het niet zo’n indruk op me en ik kan eigenlijk niet goed zeggen waarom. Dat soort dingen gaan bij mij op gevoel. Nee, een goed boek recensent zal ik nooit worden! 😂 Op GoodReads wordt dit boek trouwens met enige regelmaat met de grond gelijk gemaakt, wat bewijst dat een boek ‘goed’ vinden heel persoonlijk is.

Terug naar Eve. Toen ik uiteindelijk het tweede deel uit deze serie; ‘Once’ begon te lezen kreeg dit verhaal me toch in zijn greep. Dat kwam vooral door de liefde tussen Eve en Caleb. Met de City of Sand (het huidige Las Vegas) als achtergrond deed het me soms denken aan Romeo en Julia. Wat ik daar precies mee bedoel zal ik niet  verklappen, mocht je het nog niet gelezen hebben, maar romantisch is het zeker!

Natuurlijk is ook het plot belangrijk, en of het spannend is, maar voor mij persoonlijk wordt een YA boek pas echt fijn lezen als er liefde om de hoek komt kijken. Edward en Bella, Four en Tris, Cassia en Ky en ga zo maar door. Ik houd (hoe toepasselijk 😉) er zo van!

Dat Eve een bijzonder plekje in mijn hart en huis heeft blijkt wel uit dit schilderij met een quote uit het boek dat ik achter mijn bank tegen de muur heb staan. Zelf gemaakt, van een schildersdoek van de Action, houten letters die ik online kocht en een pot witte verf.

“No, I thought then, and now watching as Caleb glanced up at me and smiled that kind brilliant smile. Happiness is a moment” – Eve

 

Ik ben het er zo mee eens. Geluk is geen constante staat van zijn, maar een moment wat je ineens overvalt. Je krijgt kippenvel, wordt warm van binnen, moet lachen of juist huilen. Het zijn die momenten die het leven mooi en waardevol maken.

Over het derde en laatste deel uit de serie; ‘Rise’ wil ik het eigenlijk niet hebben. Ik had er enorm hoge verwachtingen van, na volledig te zijn opgegaan in de eerste twee delen, maar het mondde uit in een teleurstelling. Ja, het loopt goed af, maar de verhaallijn was langdradig en het einde…. #nope. Jammer. Zonde.

Toch raad ik je zeker aan deze serie te lezen als je van YA houdt, al was het alleen maar om de liefde ❤